Karton en kunststoffen, zoals PP en HDPE, kennen al lange tijd een positieve waarde. De markt is sinds Corona grillig geworden, met grote verschillen tussen de verschillende typen kunststof en met name ook karton.
Uit de vele aanmeldingen van karton die wij ontvangen, blijkt dat men niet meer gewend is om bij te betalen voor karton. Zoals een inzamelaar het formuleert: “men denkt met het aanbieden van karton dat men een klein goudmijntje aanbiedt”. In het kort: karton heeft sinds medio 2022 een duikvlucht genomen van grofweg 150 e per ton vergoeding naar nu 70 e vergoeding per ton. De transportkosten, a 85 euro per uur voor een vrachtwagen, zitten hier niet bij inbegrepen. Naar de locatie rijden, laden, naar het depot rijden, lossen, kan zomaar 1,5 a 2 uur duren. In veel gevallen zal men in 2023 nog moeten bij betalen voor karton ophaling. Uiteraard helpt het als het karton geperst wordt, en in zware balen wordt aangeleverd.
Een andere afvalgrondstof die een vlucht omlaag heeft genomen, is polyprop, ook wel “pp”. Op de top van de markt deed virgin PP zo tussen de 2.200 en 2.400 euro per ton. Begin 2023 kan men voor 1.100 e nieuw materiaal op de kop tikken, en regranulaat voor 800 e de ton. Dit in tegenstelling tot HDPE (andere harde kunststof) en LDPE (folie), deze zijn veel minder in waarde gedaald. Eind 2022 was het opvallend dat het merendeel van aanbiedingen regranulaat uit PP bestond; de vraag was eventjes verdwenen, en iedereen wilde van z’n voorraad af.
Het is veiliger om geen uitspraak over de toekomst te doen, in het huidige tijdsbestek. Het lijkt er daarentegen wel op dat de vraag naar secundaire grondstoffen aan het toenemen is, mede door het opengaan van China. De olieprijs zit ook al een poos in de lift en staat momenteel rond de 80 euro per vat. Desalniettemin, blijft het lastig om de markt over één kam te scheren en moet men rekening houden met verschillen per regio: zo is de vraag naar karton en oud-papier in Duitsland momenteel beperkt, maar in Azie veel hoger; met hogere prijzen tot gevolg voor de export.
Voor de recyclingindustrie van kunststoffen valt het op dat veel bedrijven in Oost-Europa de deuren hebben moeten sluiten. Dit komt vooral door de hoge stroomkosten tegenover de scherpe daling van virginprijzen, waardoor recyclers beter niet konden produceren dan wel. Kortom, zo’n vaart loopt het nog niet met de “circulaire economie” anno 2023, zie ook het interessante artikel in het NRC m.b.t. het achterblijven op de gestelde klimaatdoelen: https://www.nrc.nl/nieuws/2023/01/27/is-een-circulaire-economie-in-2030-haalbaar-a4155536